www.silentlandrpg.fora.pl

Varia

- Prawda to, lecz oni o tym nie wiedzą. Skupili by się na poszukiwaniach a by mydlić nam oczy nie wysyłaliby nam posła, który stara się o pokój. On nie wie. Jestem tego pewna. Ani on ani jego władcy. Gdyby tak było, o pokój już nikt by nie dbał, mimo wszystko - zauważyła.

Sheva

-Pamiętajmy, że to nie jest jednolite społeczeństwo, mimo wszystko plemion jest wiele. Można uznać, że niektórzy o tym wiedzą. Z resztą, może i bogowie siedzą cicho, bo też mają ochotę na większe moce- podrapał się po brodzie.- Nie można w tych czasach nikomu ufać, taka prawda.

Varia

- Owszem, z resztą i tak wiem, że wy nie próżnujecie i chcecie być pierwsi. Lepiej, byście to wy zniewolili dla siebie moce innych, niż inni was. A któż nie chciałby mieć mocy demonów po swojej stronie. jednak najgorsze jest to, że pod kontrolą tej rzeczy, nikt nie sprzeciwi się władcy. Zapomni o wszystkim...

Sheva

-Uważaj na słowa i pomyśl dwa razy zanim coś powiesz- rzucił.- My nie jesteśmy dżinami; nie poddajemy się tak łatwo czyimś wpływom. Tu się mylisz, jednak nie jesteś tak mądra we wszystkich sprawach- stwierdził z niesmakiem.- Trzeba o wiele większej mocy...- zakończył z lekką niepewnością w głosie.- Demon, to nie dżin.

Varia

- Nie, demony także są zagrożone. Wiem, ze tego nie chcesz, ale tak jest. I pewnie dlatego bogowie połaszczą się na to wszystko. Demony są potężne, uznaję ich siłę, ale nie są wieczne, mimo wszystko. Taki jest porządek świata. Lecz mi odpowiada to, co jest teraz.

Sheva

-W porównaniu z waszym życiem, nasze to wieczność...- odparł.- Żyję lat 800, a nie jest to wiek duży. Gdyby nie moje zasługi, byłbym uznawany jedynie za podrostka. Wieczność... czymże jest wieczność? W oczach każdego stworzenia wieczność ma inny wymiar. Czy bogowie są wieczni? I ich zmierzch kiedyś przyjdzie. Liczy się to, co jest teraz, a nie to, co będzie. A teraz jest wyścigiem, wyścigiem o władzę.

Varia

- Kto wie, może wszyscy zginiemy w jednym momencie? Z resztą za dużo tu gdybania. Będzie co ma być. Każdy krok decyduje o następnym. Jak mówią przepowiednie skończy się jedno zacznie się drugie, jak nie tutaj, to gdzieś indziej. Wiesz o tym, bo to widziałeś, a historia zatacza koło. Zawsze coś sie kończy, a coś zaczyna.

Sheva

-Tak, tak.
Sheva ziewnął przeciągle, znowu ze zwykłej pogawędki zrobił się filozoficzny wywód, a to go nudziło.
"przydałoby się coś na rozgrzanie atmosfery" stwierdził w myślach.
Na delikatny szelest w zaroślach, odpowiedział delikatnym uśmieszkiem i przeciągnął się jak kot.

Varia

Varia szła naprzód, nie zwracając uwagi na demona oraz szelesty w krzakach. Przyzwyczaiła się już do tego.
Chciała wrócić jak najszybciej do swoich, miała z resztą sporo pracy z młodymi wojowniczkami. Dla królowej niosła wieść o przybyszach zmierzających do ich siedziby. Chociaż nie bedzie się nudzić.

Sheva

Sheva zaczął niby od niechcenia gwizdać jakąś melodię. Szedł za Amazonką z rekami zaplecionymi na karku. Szelest w krzakach nasilał się. Demon spojrzał z zadowoleniem, bo rozmowa go męczyła. Wtem zza wielkiego liścia wyskoczył słusznej wielkości wilk.
Sheva zaśmiał się:
-Och czyż to nie zwierzę boga wojny?- podskoczył robią unik i zaśmiał się jeszcze raz, tylko jakby nieco kpiąco.

Varia

Amazonka niepostrzeżenie wyciągnęła sztylet, jednak cały czas nie wyczuwając chęci ataku zwierzęcia, szła dalej, jak gdyby nigdy nic.Dopiero gdy dziki, oszalały wilk wyskoczył ku nim, jej sztylet pomknął w jego stronę, idealnie wbijając się mocno w cielsko rosłego zwierzęcia.
Czas, w którym zranione zwierze zmieniło kierunek, biegnąc w jej stronę, wykorzystała na wydobycie miecza i wyciągnięcie go przed siebie. Skupiona czekała az zwierze zaatakuje, po czym ranila wilka po raz kolejny, po chwili odbijajac się od ziemi i robiąc w powietrzu zgrabny piruet, wylądowała na ugiętych lekko nogach po jego drugiej stronie. Zanim ten zawrócił, Varia zamachnęła się, po czym ugodziła go w samo serce, pozbawiając życia.
- To było zwierzę boga wojny - poprawiła go, podchodząc do bestii. Wyciągnęła z jego cielska swoje ostrze. - Szkoda tylko, ze to nie on, a zwykłe wilczysko.

Sheva

Sheva wybuchł gromkim śmiechem:
-Gdyby to był bóg wojny, to ty byś tutaj leżała rozszarpana na strzępy- demon pokazał białe równe zęby.- Nie wypowiadaj tak śmiałych życzeń, bo lepiej dla ciebie, żeby się nie spełniły- rzucił niby od niechcenia. Przykucnął, spojrzał na wilka, potem na amazonkę.
-Przyznam całkiem zgrabnie, zgrabnie. Ładna robota. Widać, że lubisz czystość, mało krwi, niepotrzebnych pchnięć. Profesjonalistka- stwierdził w końcu.

Varia

- Ale byłaby wtedy dopiero zabawa - zaśmiała się cwanie. - A mówić będę co chcę. Nie boję się kryć tego, co powinno zostać wypowiedziane. Do tchórzy nie należę - wytarła miecz starannie o trawę. Następnie wyciągnęła wbity w niego sztylet.
Słysząc jego słowa, przycisnęła pięść do piersi i skłoniła się. To był komplement. Szczery czy nie, wyrażał prawdę.
- Lata praktyki. Im mniej krwi tym lepiej, po co się niepotrzebnie brudzić - przyznała.

Sheva

-Och, ludzie. Czasami strasznie mnie śmieszycie, choć nie powinno się was lekceważyć. A komplement był jak najbardziej szczery- dodał.- Cenię wprawnych wojowników. Jak widzisz, nawet demona stać na miłe słowo.

Varia

- Bo my już tacy śmieszni jesteśmy - powiedziała, po czym zaczęła się pozbywać ciała wilka. Oczywiście wrzuciła go do rzeki Razz

Zaczęła nasłuchiwać uwaznie, czy nieznajomi sa w pobliżu, czy naprawdę jeszcze ich sporo wyprzedzała. Nic jednak słychać nie było.